بررسی چالش‌های مدیریتی در روستاهای ایران (مطالعه موردی روستای صفی‌آباد-شهر جوانرود)

تجربیات مدیریت روستایی در ایران در طول دهه‌های گذشته حکایت از فقدان یک ساختار مدیریتی قوی دارد، که نتایج حاصل از آن را می‌توان در تخلیه شدن روستاها، مهاجرت روستاییان، تشدید شدن مسایل و مشکلات شهرهای بزرگ مانند تهران و در نهایت عدم دستیابی به توسعه همه جانبه و پایدار در کشور بیان کرد. مدیریت روستایی در ایران از گذشته دور تاکنون با چالش‌های ساختاری و مسائل و مشکلات عدیده‌ای روبرو بوده است. با توجه به اهمیت موضوع، بهبود مشارکت مردم در توسعه روستایی به منظور بهبود شاخص‌های تسهیل‌گری، پایداری، ظرفیت‌سازی و توانمندسازی جوامع محلی در مدیریت روستایی هدف پژوهش حاضر را شامل می‌شود. در این راستا روش تحقیق به کار برده شده توصیفی- تحلیلی، مبتنی بر مطالعات کتابخانه‌ای و بررسی‌های میدانی می‌باشد. در بخش مطالعات اسنادی از جدیدترین یافته‌های علمی داخلی و خارجی بهره گرفته شد. سپس 150 پرسش‌نامه در دو بخش طراحی گردید و 50 پرسش‌نامه در اختیار شوراها و نخبگان محلی (از قبیل مسئولان دهیاری‌ها، شوراهای اسلامی و متخصصین روستا) قرار گرفت، همچنین طی 100 پرسش‌نامه از ساکنان روستای صفی‌آباد خواسته شد تا در چارچوب طیف لیکرت مشکلات مدیریت روستایی را در سطح روستا بیان دارند. نتایج بدست آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS- 16 و برای آزمون فرضیه از روش کای اسکوئر تک متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که کمبود منابع مالی، عدم هماهنگی شورا، دهیاری و مردم و نبود آموزش کافی از جمله مشکلات مدیریت روستایی است. مهم‌ترین مشکل در مدیریت روستایی کشور عملکرد دولت است، هر چند که به باور دهیاران اختیارات این نهادهای مدیریتی کافی می‌باشد.